პრესა

რა გავლენა აქვს ფიქრს და როგორ მოქმედებს ის არა მარტო საკუთარ, არამედ თქვენი შვილებისა და ახლობლების ცხოვრებაზე – ამას, წარმატების ექსპერტისგან, თამარ საგინაშვილისგან შეიტყობთ. თამარ საგინაშვილი: დღეს, ერთ არაჩვეულებრივ ექსპერიმენტზე მინდა მოგიყვეთ, რომელიც ავსტრალიაში ჩაატარეს. მეცნიერებმა აიყვანეს ვირთხების ორი ჯგუფი და მათზე დამკვირვებელი სტუდენტების ასევე ორი ჯგუფი. რეალურად, ცდის პირები ვირთხები კი არა, სტუდენტები იყვნენ:)))) სტუდენტების ერთ ჯგუფს უთხრეს, რომ მათი დაკვირვების ქვეშ მყოფ მღრღნელებს ჰქონდათ სრულიად არაორდინალური ან უკეთ რომ ვთქვათ “არავირთხული” მონაცემები და ისინი გამოირჩეოდნენ ინტელექტით:))) ხოლო მეორე ჯგუფს უთხრეს, რომ მათ ჰყავდათ ჩვეულებრივი ვირთხები. “ტვინიანი” და უტვინო ვირთხების ამოცანა იყო ლაბირინთების გავლით მიეღწიათ საკვებამდე. გემრიელი საკვების სუნი ერთნაირად სცემდა გენიალური და რიგითი ვირთხების ყნოსვას და ისინი ცხადია, ერთნაირი მონდომებით მიიწევდნენ ამ სუნის წყაროსკენ. მაგრამ… მართლაც რომ ჰოი, საოცრებავ!!! ვირთხებმა, რომლებიც მათზე დამკვირვებელ სტუდენტებს განსაკუთრებულები ეგონათ, ბევრად ადრე გადალახეს ყველა წინააღმდეგობა და “გონებრივად ჩამორჩენილ” თანამოძმეებთან შედარებით ბევრად ადრე ჩაიტკბარუნეს პირი. ანუ, მათ გააკეთეს ის, რასაც მათგან ელოდნენ!!! ვაჯამებ: ეს ვირთხები კი ეგონათ იმ არასერიოზულ სტუდენტებს გენიოსები ( აბა, სერიოზულად როგორ შეიძლება დაიჯერო ვირთხების გენიალურობა) მაგრამ ცხადია, სინამდვილეში მათ ინტელექტის ნატამალიც კი არ გააჩნიათ. და მაინც, მათ ღირსეულად შეასრულეს ის როლი, რასაც მათგან ელოდნენ. ამ შედეგმა სერიოზულად დააყენა ეჭვქვეშ დედამიწაზე მანამდე და მის მერე ჩატარებული ცდების და კვლევების შედეგები. და ამ მიმართულებით კიდევ ბევრი „იექსპერიმენტეს“. მაგრამ ახლა სხვა რამეზე მინდა გავამახვილო თქვენი ყურადღება. კითხვა მინდა დავსვა: თუკი „ტვინის ნატამალ-არმქონე“ ვირთხები ასე რეაგირებენ მოლოდინზე, მაშინ რაღა ვთქვათ ბავშვებზე, რომლებიც ძირითადად მუდმივი შენიშვნების და ნეგატიური მოლოდინის პირობებში ცხოვრობენ? რას ველით ძირითადად მათგან? რომ ისინი კარგი, ჯანმრთელი, ბედნიერი, მხიარული, რეალიზებული ბავშვები იქნებიან, რომლებსაც დიდობაში მშვიდი და უზრუნველი ცხოვრება ექნებათ? რომელი გიჟი იფიქრებს ასე! ფიქრით კი შეიძლება იფიქროს, ოცნების დონეზე, მაგრამ მოლოდინი სულ სხვა რამის გვაქვს მშობლებს. გვეშინია ვირუსების, ეპიდემიების, ცუდი წრის, ნარკოტიკების……. ბავშვების და მოზარდებისგან ელიან იმას, რასაც ღებულობენ კიდეც: ავადმყოფობას, პრობლემებს, გარდამავალი ასაკის სირთულეებს, გაუთავებელ ლაპარაკს მათთან ხელის დაბანაზე, კბილის გახეხვაზე, საჭმლის ჭამაზე, მეცადინეობაზე… და ჩვენი გენიალური ბავშვები გენიალურად ასრულებენ მშობლების, მასწავლებლების და ნათესავების შეკვეთებს. ანდა, რას ველით ჩვენ საკუთარი თავისგან? ეს კიდევ უფრო მტკივნეული თემაა და აღარ გავაგრძელებ, ისედაც ყველაფერი გასაგებია. და რას ველით სხვა ადამიანებისგან? სიყვარულს, სითბოს, პატიებას, მადლიერებას? თუ თქვენ იმ გამონაკლისების რიცხვს მიეკუთვნებით, ვინც ამას გულწრფელად ელის, მაშინ დარწმუნებული ვარ, სწორედ ასეთია თქვენი რეალობა. და როგორ, რა ინსტრუმენტებით მოქმედებს მოლოდინი? როგორ მართავს ის პიროვნებებს, ფენებს, ერებს, საზოგადოებებს? მისი იარაღი არის სიტყვა, მეგობრებო! სიტყვა, რომელიც ჩნდება ცნობიერებაში და ქმნის თავისი შინაარსის შესაბამის წარმოსახვებს და სურათებს ჩვენს გონებაში. თუ თქვენ იცით, რომ ეს ვირთხა გენიალურია, თქვენი ტვინი მყისიერად ხედავს გენიალურ ვირთხას და რასაც ხედავს, იმას ან-ხორცი-ელებს! ანხორციელებს! ანუ ხორცს ასხამს! რას გთავაზობთ? იფიქრეთ იმაზე, რაც გინდათ და არა იმაზე, რაც არ გინდათ!ანუ იფიქრეთ: ჯანმრთელობაზე და არა ავადმყოფობაზე; სიუხვეზე და არა სიღარიბეზე; სიყვარულზე და არა სიძულვილზე; ბედნიერებაზე და არა უბედურებაზე; სრულყოფილ, გონიერ, მხიარულ ბავშვებზე და არა მათ მოსალოდნელ პრობლემებზე. შექმენით მოლოდინი არა იმისა, რისიც გეშინიათ, არამედ იმისი, რაც ნამდვილად გინდათ რომ მიიღოთ! როგორ მარტივად და გენიალურადაა მოწყობილი სამყარო და რა არაჩვეულებრივი იქნებოდა ცხოვრება, ადამიანის ტვინს ამ ყველაფრის გადაბრუნება რომ არ შეეძლოს :)) სიტყვა და მისი ძალა იქნება ჩვენი მომდევნო პოსტის თემა. გადაბრუნებული ტვინების გადმობრუნებას კი არ მგონია პოსტებმა უშველოს. თუმცა… ვინ იცის, ოდესღაც ჩემი ცხოვრებაც საჭირო ადგილას და საჭირო დროს სწორად ნათქვამმა სიტყვამ გადაწყვიტა.დღემდე მახსოვს ეს წამები. მინდა, რომ რომელიმე პოსტის კითხვის დროს ზუსტად ასეთი შემობრუნება მოხდეს მათ გონებაში და შემდეგ ცხოვრებაში, ვისაც ეს ძალიან უნდა. სიყვარულით და თქვენი უსაზღვრო შესაძლებლობების რწმენით თამარ საგინაშვილი წყარო: http://JOLO.GE

ავტორი ჟოლო თებერვალი 28, 2017 935 ნახვა „ავიღე ფურცელი, კალამი და დავიწყე წერა. საოცარი სისწრაფით ვწერდი სურვილებს და იქვე ვუწერდი – ვაუქმებ, ვაუქმებ, ვაუქმებ!“ – ეს იმ სავარჯიშოს შემადგენელი ნაწილია, რომელიც უხასიათოდ მყოფსა და თუნდაც საკუთარ თავზე გაბრაზებულს ძალიან წაგეშველებათ.   გაეცანით თამარ საგინაშვილის ამ საოცარ სავარჯიშოს და ნახეთ თუ რა ძალა აქვს ფურცელს გაუქმებული სურვილებით. „სამასმეერთე მილიონერის“ ავტორი გასწავლით თუ რამდენიმე წუთში როგორ შეცვალოთ „რეალობა“, როგორ ავიმაღლოთ თვითშეფასება და განახლებული ენერგიით როგორ გავაგრძელოთ ცხოვრება. ძალიან სასაცილო რაღაც შემემთხვა ლატანსკის ერთ-ერთი ონლაინ ტრენინგის შემდეგ ხუთმა ქალმა შევქმენით ჯგუფი სკაიპში და ფბ-ზე მხოლოდ ჩვენთვის. იქ მხოლოდ ჩვენ ვკონტაქტობთ, სხვა არასოდეს შემოსულა ამ ჯგუფებში. უკვე ორი წელია ვწერთ ამ ჯგუფში ანგარიშებს განვლილი დღის შესახებ. ეს გვეხმარება წინსვლაში და გაცნობიერებულად ცხოვრებაში. ამ ჯგუფზე მე ცალკე დავწერ პოსტს და ვფიქრობ, წიგნსაც. ბოლო დღეები ცოტა უხასიათოდ ვიყავი და ჯგუფში ანგარიში არ დამიწერია. გუშინ გადავწყვიტე რაიმე მაინც დამეწერა. თან შესავალი გავაკეთე, ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ, მაგრამ ბოლომდე არ ვიწუწუნებ, უბრალოდ დღის შედეგებს მოგიყვებით-მეთქი. ჩემი ანგარიში საკმაოდ დიდი და არც თუ სასიამოვნო წასაკითხი გამოვიდა. მხოლოდ მოკლე შინაარსს მოგიყვებით: დავწერე, რომ იმდენად უჩვეულოდ ცუდად ვგრძნობდი თავს, რომ წესიერად მადლობაც კი ვერ გადავუხადე ჩემს მეგობრებს – ნატაშას და ნადიას, რომლებიც დამეხმარნენ, იმუშავეს ჩემთან, რომ გამეანალიზებინა ის არასასიამოვნო, რაც მოხდა და რამაც გამიფუჭა განწყობა. რომ ვარ უკმაყოფილო საკუთარი თავით იმიტომ, რომ საჭირო დროს ბოლომდე ვერ შევინარჩუნე სიმშვიდე და ვერ გავუძელი ნეგატივში ჩაყოლის ცდუნებას. რომ ჯერ კიდევ ვერ მოვედი აზრზე და ვერ ჩავდექი ფორმაში. რომ არ ვიცი, რა უნდა შეცვალო და როგორ გავხდე უფრო ორგანიზებული როგორ მოვასწრო მეტი. რომ ჩემს თავში და ჩემს საქმეში სრული აურზაურია და რომ ისევ ვდგავარ გზაგასაყართან და უნდა ავირჩიო სწორი გზა, მაგრამ არ ვიცი, რომელია ეს სწორი გზა… მოკლედ, ბევრი და ფილოსოფიურად ვიწუწუნე, ჭკვიანური და ვინმესთვის სასარგებლო არაფერი წამომცდენია. ბოლოს მადლიერება კი გამოვხატე ვითომ ყველას და ყველაფრის მიმართ, მაგრამ ეს აშკარად არ იყო გულით ნათქვამი მადლიერება, უფრო იმას გავდა, როცა ნასწავლ მადლიერებას და პოზიტივს გამოვხატავთ. დავამთავრე პოსტის წერა, გავაზიარე და დავფიქრდი, ძალიან დამძიმებული მაქვს გული, წუწუნმაც არ მიშველა (რატომღაც რომ ეშველა! წუწუნი რომ საქმეს შველოდეს, ადამიანების სამი მეოთხედი თუ არა, ნახევარი მაინც ძალიან ბედნიერი იქნებოდა), ვარ ცუდ ხასიათზე… და რა გინდა გავაკეთო?- ვკითხე საკუთარ თავს დარწმუნებულმა, რომ ჩემი ავადმყოფობის წამალი მე ყველაზე უკეთ ვიცი. მაშინვე ერთი სავარჯიშო გამახსენდა. ქვია „გააუქმე…“ ავიღე ფურცელი, კალამი და დავიწყე წერა. საოცარი სისწრაფით ვწერდი სურვილებს და იქვე ვუწერდი – ვაუქმებ, ვაუქმებ, ვაუქმებ! თურმე რა გაბრაზებული ვყოფილვარ საკუთარ დროში გაწელილ სურვილებზე;))) ისეთი ძალით ვუსვამდი ჯვარედინ ხაზებს გაუქმების ნიშნად, რომ მესამე ფურცელზე ჩანდა ანაბეჭდი. ასე გავავსე რამოდენიმე ფურცელი გაუქმებული სურვილებით. როცა დავამთავრე. უკვე ძილის დრო იყო. მაგრამ უეცრად მომინდა მომდევნო დღე დამეგეგმა, რაც დიდი ხანია არ გამიკეთებია, იმიტომ, რომ ქალი ცუდ ხასიათზე ვიყავი და რა დროს დაგეგმვა იყო! დეტალურად გავწერე მეორე დღე დაწყებული 5.40 ზე გაღვიძებთ, რაც ასევე დიდი ხანია არ გამიკეთებია და ჩემი ჩვეულებრივი რეჟიმით – ტიბეტური ვარჯიშებით, სახის აერობიკით, მუცლის ვარჯიშით და ასე შემდეგ. მერე რატომღაც მომინდა დღის მადლიერებაც დამეწერა. რისთვის ვარ დღეს გულწრფელად მადლიერი? თუმცა ვფიქრობდი, რომ დიდი სამადლობელი და კარგი არაფერი მომხდარა, მაგრამ წვრილმანებს მაინც გავიხსენებ-მეთქი. ……….. და პირველი წერილის დაწერიდან ზუსტად ერთ საათში მეორე პოსტი დავდე ჩემს ზემოთხსენებულ ჯგუფში: „გოგოგებო, ახლა დაეცემით!!! მეორე პოსტს ვწერ (ხან ერთსაც არ ვწერJ))) იმიტომ, რომ ბოლო ერთ საათში უამრავი რამ გავაკეთე და ბევრ რამეს მივხვდი და ვიცი გაგეხარდებათ ამის წაკითხვა. უი! და ახლა იცით, კიდევ რას მივხვდი? ასეთ აქტიურ და პოზიტიურ ფაზაში სურვილების გაუქმების მერე აღმოვჩნდი – ამან, როგორც ჩანს, უზარმაზარი ენერგია დამიბრუნა!!! და რატომღაც, მოქმედების სურვილი გამიღვიძა. მაგრამ რაც მთავარია, როგორც კი დავმშვიდდი, დავინახე, რომ დღეს საოცრად ნაყოფიერი დღე მქონია თურმე. ჩავატარე პირველი ინდივიდუალური სესია ერთ ძალიან საყვარელ ქალთან. თან ჩემი სურვილით ოფისში მივედი მასთან, რასაც საერთოდ არასოდეს ვაკეთებ. შემდეგ ვესაუბრე მეორე არაჩვეულებრივ ქალს და მისგან საოცარი სითბო და სიყვარული ვიგრძენი, ეს ძალიან ბევრს ნიშნავდა ჩემთვის. მე მას მადლობა გადავუხადე სიკეთისთვის, მან კი მითხრა, რომ მადლობელია, რადგან ამდენ ადამიანს ვეხმარები (და წარმოიდგინეთ, ისეთი ჩაბნელებული სათვალით ვუყურებდი სამყაროს, რომ ამ სიტყვებმაც კი ვერ მომიყვანა აზრზე). ვესაუბრე ერთ ახალ მსმენელს, შეავსო წინასაკოუჩინგო ანკეტები და შევთანხმდით ხვალ შეხვედრაზე“. ესეც დავამატე ჩემს მეორე პოსტს. კიდევ გამახსენდა, რომ დილით ერთი საყვარელი და ძალიან ეფექტური სავარჯიშოც გავაკეთე და წარსულში დავტოვე რამდენიმე მნიშვნელოვანი საკითხი, რომელთა თავიდან მოშორებაც აუცილებლად მინდოდა. და კიდევ რამდენიმე ჩანაწერს მოვუსმინე. დავეხმარე ჩემს შვილებს მეცადინეობაში და კიდევ რაღაც საქმეები მოვაგვარე. მეტი რა შედეგი უნდა მიმეღო ერთი დღიდან? რას ვთხოვდი საკუთარ თავს? თქვენ შეიძლება იფიქროთ, რომ მე ახლა რაღაცას ვამძაფრებ და ვამუქებ, რომ რაც შეიძლება კონტრასტული იყოს ერთი დღის ორი ვერსია გავლილი და დანახული ერთი და იგივე ადამიანის მიერ. მაგრამ გარწმუნებთ, ამ შემთხვევას არავითარი გამძაფრება არ ჭირდება. თუ გსურთ, შეგიძლიათ გაითვალისწინოთ ეს ჩემი გამოცდილება. როცა ცუდ ხასიათზე ხართ და თვლით, რომ დღე უნაყოფო იყო, გააკეთეთ რაიმე, რომ ხასიათი ცოტა მაინც გამოგიკეთდეთ. ეს ადვილია. თუნდაც გააკეთეთ სურვილების გაუქმების სავარჯიშო. როცა ჩვენს თავში ჩნდება სურვილი – მე ეს მინდა გავაკეთო, მინდა ინგლისური დავხვეწო, მინდა მართვის მოწმობა ავიღო, მინდა ვარჯიში დავწყო, მინდა ქაღალდები დავალაგო, ორშაბათიდან დიეტას ვიწყებ, იმ კვირიდან დილაობით ვისეირნებ და ასე შემდეგ, მაშინვე გამოიყოფა ენერგია, რომელიც ამ სურვილის განხორციელებისთვისაა საჭირო. თუ ვაკეთებთ, რაც ვთქვით, ენერგია გვიბრუნდება, თანაც ყოველი შესრულებული საქმის მერე ჩვენი თვითშეფასება მაღლდება. თუ არ ვაკეთებთ იმას, რაც გვინდოდა გაგვეკეთებინა, ეს გამოყოფილი ენერგია სადღაც რჩება დაკიდებული. და რასაკვირველია ეს ენერგია ჩვენ გვაკლდება. და წარმოიდგინეთ, რამდენი შეუსრულებელი სურვილი კიდია ჰაერში. შემდეგ უფრო უარესი ხდება – გვიღრმავდება დანაშაულის გრძნობა, რაც ისედაც უმრავლესობას აწუხებს და ხელს გვიშლის ზოგადად წარმატებაში და განსაკუთრებით საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზებაში. ხოლო როცა ამ სურვილებს სამუდამოდ ვაუქმებთ ან მანამდე, სანამ რეალურად ამის კეთების დრო არ მოვა, მაშინ ამ დაკარგულ ენერგიას ვიბრუნებთ, ვანულებთ დანაშაულის გრძნობას შეუსრულებელი საქმეების და სურვილების გამო და თითქოს რესტარტს ვაკეთებთ – განახლებული ენერგიით ვიწყებთ ცხოვრებას. ასე განვახლდი მეც და აღმოვაჩინე, რომ დღე, რომელიც უაზრო, ნაცრისფერი და ბრაზიანი მეგონა თურმე საკმაოდ ნაყოფიერი, სავსე და პოზიტიური ყოფილა. გააჩნია, რა ფერის სათვალით შევხედავდი!!! ბევრად უფრო ადვილია ცხოვრება, როცა ფიქრობ, რომ შენზე არაფერია დამოკიდებული და დღე თუ ღრუბლიანია, ის ყველა შემთხვევაში ღრუბლიანი და ნაცრისფერი იქნება იმისდა მიუხედავად, შენ როგორ უყურებ მას. თუ ასე ფიქრობთ, მართალი ხართ, ეს თქვენი სიმართლეა და თუ გსურთ ასეთი სიმართლით იაროთ, ესეც თქვენი გადაწყვეტილებაა. მე მაინც გამეხარდებოდა, ერთხელ მაინც გეცადათ რაღაცის შეცვლა. სიყვარულით და თქვენი უსაზღვრო შესაძლებლობების რწმენით თამარ საგინაშვილი, ტრენერი, ქოუჩი

ავტორი ჟოლო აგვისტო 16, 2022 3417 ნახვა თუ გსურთ დაიძინოთ მადლიერების ემოციით და მიიღოთ სიმშვიდე, აუცილებლად მიჰყევით წარმატების ექსპერტის თამარ საგინაშვილის რჩევას… ეს თითქოსდა ელემენტარული „ტექნიკა“ დიდ ძალებს შეგმატებთ, მთავარია ირწმუნოთ, არ დაიზაროთ და გააკეთოთ. თამარ საგინაშვილი: „ძილის წინ გაიხსენეთ ყველა ადამიანი, ვინც შეგხვდათ დღეს, ან ვისაც ესაუბრეთ, ან ვისზეც რაიმე გაიგეთ. განსაკუთრებით ისინი, ვინც რაიმე დისკომფორტი შეგიქმნათ, ან ნეგატიური გრძნობები გამოიწვია. გაიხსენეთ სათითაოდ და უთხარით ყველას მადლობა. თუ მიხვდით, რისთვის მოვიდა ეს თქვენს ცხოვრებაში, ხომ კარგი, თუ არადა ისე, უბრალოდ უთხარით მადლობა. ამით თქვენ გაჭრით იმ ნეგატიურ ენერგეტიკულ კავშირს, რომელიც ყოველთვის მყარდება, როცა ვინმეზე ემოციით ვფიქრობთ. ფაქტობრივად, თქვენ ამარცხებთ ამით ნეგატივს. ძალას ართმევთ. და თუ უნდა დაგეძინათ ამ ნეგატივის თანხლებით და მას კიდევ უნდა ემუშავა თქვენს წინააღმდეგ მთელი ძილის განმავლობაში, ახლა თქვენ დაიძინებთ მადლიერების ემოციით და ამ დღიდან მიიღებთ რესურსს და არა ნეგატივს.“

უღრმესი მადლობა Jolo.ge -ს, რომელმაც ბევრი ისეთი პოსტი შემომინახა, დღესაც რომ აქტუალურია:) როდესაც ვიღაც გაღიზიანებთ, ნერვებს გიშლით, ამით ის უბრალოდ ცუდ ხასიათზე კი არ გაყენებთ, ცხოვრებასაც გიფუჭებთ, იმიტომ რომ ნებისმიერი ასეთი ადამიანი, გარდა იმისა, რომ ზღვა ენერგიას გართმევთ, ახერხებს “ჩაგითრიოთ” ცხოვრების დაბალ სიხშირეებზე 🙂 ⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️⤵️ თქვენ ათას რაღაცას აკეთებთ, რომ პოზიტიურად იაზროვნოთ. რისთვის? საბოლოო მიზანი რა არის – მხოლოდ კარგი აზრები თავში თუ ცხოვრების შეცვლა – ის, რომ ვიბრაციების შკალის უფრო მაღალ საფეხურზე ახვიდეთ. 💃💃 ანუ იყოთ სიყვარულში, მადლიერებაში, მიმღებლობაში, ეს ის სიხშირეებია, სადაც “ცხოვრობს” ყველაფრი კარგი, რაც ამ სამყაროშია, ჯანმრთელობიდან დაწყებული და კეთილდღეობით დამთავრებული.☘️🌺🌸🌼🌻🌞💐🌾☘️🌿🍁🎋 ყველას იქ გვინდა ყოფნა თითქოს. მაგრამ უმეტესობა მაინც “ქვემოთ” უკეთ გრძნობს თავს და თან უნდა გააძლიეროს თავისი პოზიციები იმით, რომ ყველა, ვისაც ხვდება, თავისთან “ჩააცუნცულოს” მონადირებული მსხვერპლივით. წუწუნი, უკმაყოფილება, გადაბრალება, დაყვედრება, პრეტენზიები, დაუნახაობა, უმადურობა, უსიყვარულობა, მიუტევებლობა, მიუღებლობა, შური, ბრაზი, გამუდმებით ნეგატივში ყოფნა, დეპრესია, გაღიზიანება – ის ტრანსპორტიორებია, რომლითაც ქვედა სართულზე მცხოვრებლებს ჩაყავხართ თავისთან. .⤵️⤵️⤵️⤵️.⤵️⤵️⤵️⤵️ ეს “ლიფტია”, რომელსაც თქვენ მე -40 სართულზე ხვნეშა ხვნეშით ასულს ( საკუთარ თავზე მუშაობით, კითხვით, ვარჯიშით, სწორი აზროვნებით) წამში ჩამოგასრიალებთ პირველ სართულზეც კი არა, არც კომფორტულ სარდაფში, არა, პირდაპირ ვირთხებიან ჯურღმულში ამოგაყოფინებთ თავს..⤵️⤵️⤵️⤵️.⤵️⤵️⤵️⤵️ და მერე ყველაფერი თავიდან უნდა დაიწყოთ, ისევ ნაბიჯ-ნაბიჯ, საფეხურ – საფეხურ, ვარჯიშ-ვარჯიშ აიარო გზა ჯურღმულიდან მეორმეოცე სართულამდე, რომ დატკბე ცხოვრების მშვენიერებით, სანამ მორიგი წუწუნა სუბიექტი არ “გაგიბურღავს ტვინს”, არ გამოგიყვანს მოთმინებიდან და ისევ არ “ჩამოგაუმცროსლაბორანტებს” ჯურღმულში. აი, ამას გიკეთებთ ნებისმიერი ნეგატიური ტიპი. თქვენ გეგონათ უბრალოდ ნერვებს გიშლიდათ? ის ანგრევს ყველაფერს, რასაც თქვენ აშენებთ.😔😔😔😔😔 ამიტომ ყველაფერი, რასაც გადავყავართ დაბალ ვიბრაციებზე, ცუდ ემოციებში, იქვე უნდა დავასრულოთ. დაუნანებლად მოიშორეთ თავიდან ასეთი ადამიანი. იქვე დაამთავრეთ მთელი კატეგორიულობით მისი ტირადა. ❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌ ვაითუ ეწყინოს? ცივი წყალი დალიოსო, ამ დროს ამბობენ ხოლმე 😅😅 თქვენი ცხოვრება ბევრად უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ის, რომ ვიღაცას შეიძლება რაღაც ეწყინოს.💯💯💯💯 “ჩემი ცხოვრება ბევრად უფრო ძვირფასია, ვიდრე ის, თუ რას იტყვის რომელიმე წუწუნა”, – უმეორეთ ეს საკუთარ თავს, სანამ ეს არ გახდება თქვენთვის ბუნებრივი ფრაზა. გინდათ პროფილაქტიკური საშუალება და ასევე, მარტივი გზა წუწუნების ჩამოსაშორებლად? იყავით იმდენად პოზიტიური და ნათელი, რომ ნეგატიურ ადამიანებს თქვენს ახლოს გავლაც კი უჭირდეთ. არ აყვეთ და არ მიცეთ საშუალება “ჩაგითრიონ”. დარჩით თქვენს ხალისში, სიყარულში, კარგ აზრებში და ისინი თვითონ მოგშორდებიან. თამარ საგინაშვილი

ვზივარ და ფრაზებს ვაანალიზებ…🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 “მამაჩემი 60-ის გახდა და მოკვდა, მეც 60-ის მოვკვდები””… “ჩემები ყველა ადრე წავიდნენ, მეც ადრე წავალ”… “ოპერაციას არ გავიკეთებ, ეგენი იქიდან ცოცხალს არ გამომიშვებენ”… და ასეც მოხდა. 3 მაისს 60-ის გახდა, 9 აგვისტოს უკვე აღარ იყო. რამდენიმე თვე უარს ამბოდა ოპერაციაზე, მერე უცებ დათანხმდა და ოპერაციიდან მეოთხე დღეს გარდაიცვალა. რა ქვია ამას? წინათგრძნობა? საკუთარი თავის დაპროგრამება? საგვარეულო პროგრამა? იქნებ შინაგანი გადაწყვეტილება, რასაკვირველია არაცნობიერი – დავიღალე და აღარ მინდა ასე ცხოვრება… და თავის გასამართლებელიც აქვეა – მამა, ახლობები ადრე წავიდნენ… ძნელი სათქმელია ახლა. ამას ქვია – დაიგეგმაო. ერთი, რისი თქმაც ახლა მინდა, არის: – აი, რატომ უნდა იცოდნენ ადამიანებმა საკუთარი ფიქრების და სიტყვების ძალა, აი, რატომ უნდა იცოდნენ მათი მართვა. ეს ახლა სასიცოცხლოდ აუცილებელია, რადგან, ჩვენი ფიქრები და გაუცნობიერებებლი ბრძანებები ისე სწრაფად სრულდება, როგორც არასდროს. როგორც უნდა გეჩვენებოდეთ, რომ დაიღლეთ პრობლემებით, შრომით, გაუმართლებლობით, რომ გამოსავალი აღარ არსებობს… აქ ამოსავალი სიტყვაა – გეჩვენებოდეთ… იმიტომ, რომ გამოსავალი არსებობს მანამ, სანამ ჩვენ ეს გვინდა. სანამ გვინდა, ყოველთვის არსებობოს ალტენატივა, როცა აღარ გვინდა, არც არსებობს. მაგრამ იმისათვის, რომ ამ ალტერნატივის დანახვა და გამოყენება შევძლოთ, სიტყვის და ფიქრის მართვა უნდა შეგეძლოთ. ჩემს მეორე წიგნი “ELPOT – როგორ ვაქციოთ ენერგია მატერიად“, სწორედ ამაზეა, ჩვენს უსაზღვრო შესაძლებლობებზე, ჩვენი ფიქრის, სიტყვის და ცოდნის ძალაზე. იმაზე, თუ რა ჯადოსნურ ძალებს ვფლობთ და როგორ ცუდად ვიყენებთ მათ. ეს წიგნი, როგორ იცით QR კოდებითაა, რომლებსაც ვიდეო-სავარჯიშოებზე გადავყავართ და ერთერთი ვიდეო სავარჯიშო სწორედ იმას ეხება, თუ ჩვენი ფიქრების მეშვეობით, როგორ ვმართოთ რთული სიტუაციები ისე, რომ მაქსიმალურად შევარბილოთ ან სულაც თავიდან ავიცილოთ მოსალოდნელი ცუდი შედეგი. გამოცდილი მეთოდია, რომელიც ჩემი ცხოვრების ურთულეს სიტუაციებში გამოვცადე. ვისაც ცუდი პროგნოზების გაკეთება გიყვართ, თან ემოციურად საკუთარ თავთან თუ ოჯახის წევრებთან მიმართებაში, კარგად წაიკითხეთ ამ პოსტის პირველი სტრიქონები და ამის მერე სანამ რამე ცუდს იტყვით, ათჯერ დაფიქრდით. ELPOT • თამარ საგინაშვილი წყარო:https://jolo.ge/

ჩვეულ ფორმაში ვერ ვარ  პერფექციონიზმის და მოკლე ვადებში უზომოდ ტვირთის აკიდების, თუმცა, საბოლოო ჯამში დიდი საქმის გაკეთების გამო:) მაგრამ რომ “დაიბადა” ELPOT • თამარ საგინაშვილი ფოტო-სესია მაინც მოვაწყვეთ, პირველი დღეები მეორედაც ხომ არ ექნება 🙂 უფროსი დაიკოც წავიყვანეთ, “სამასმეერთე” თამარ საგინაშვილი. წიგნი-ტრენინგი “სამასმეერთე მილიონერი”ეს საწყალი ისე გახდა ათი წლის, არც ნორმალური ფოტო ღირსებია, არც პიარი, არც ამდენი ყურადღება. შემეცოდა:)) რა ექნა “დედიკოს”, მაშინ თავისი კომპლექსები აწუხებდა.  დაწერითაც მხოლოდ იმიტომ დაწერა, რომ სხვა გზა არ ჰქონდა, არ მოასვენა ტვინმა, თორემ რისი შემთავაზებელი და გამყიდველი იყო, საკუთარი ოცნებებისაც კი რცხვენოდა მაშინ. ამ ორი წიგნისადმი დამოკიდებულება, რომელთა შორის 10 წელია, 2012-2022, ზუსტად ასახავს ცვლილებებს, რაც მოვახდინე საკუთარი თავის, საკუთარი შრომის, ცოდნის და ქმნილებისადმი დამოკიდებულებაში ამ წლების მანძილზე. ეს იყო გზა საკუთარი თავის და შესაძლებლობების სრული დაუნახაობიდან და დაუფასებლობიდან მიმღებლობამდე და იმის გაცნობიერებამდე, რომ რითიც შეგიძლია ადამიანებს დაეხმარო, იმის არ მიტანა მათამდე უბრალოდ დანაშაულია. ამიტომაც არის ჩემი მუდმივი სასაუბრო თემა ნიჭების გამოვლენა და რეალიზებულობა. რა პრობლემითაც უნდა მოვიდეს ადამიანი, ბოლოს მაინც საკუთარი ნიჭების შემჩნევა-დანახვა-აღიარება-რეალიზებამდე მივდივართ. როცა ადამიანი საყვარელ საქმეს აკეთებს, (და + თუ საკუთარ შიშებზე და კომპლექსებზე მუშაობს) აუცილებლად აღწევს წარმატებას. მისთვის არ არსებობოს დეპრესია, კრიზისი, უგუნებობა, წუწუნი. საყვარელი საქმის კეთება და ამით ადამიანებისთვის სარგებელის მოტანას იმხელა სიამოვნება მოაქვს, ცხოვრებაში სეროტონინის ნაკლებობა არ გექნებათ ამაში გეხმარებათ ჩემი წიგნები. მადლობა უფალს და სამყაროს, რომ ჩემთან ადრე თუ გვიან, მოვიდა ეს ცოდნა. ახლა ფოსტალიონივით “დავდივარ” და მიმაქვს ეს ცოდნა მათთვის, ვინც მზად არის, ვინც კითხვებს სვამს და პასუხებს ეძებს, ვისაც სურს ცვლილებები. ასე მოგიტანეთ ეს წიგნიც. სიყვარულით თამარ საგინაშვილი წყაქრო: https://jolo.ge/